ODWIEDZAJCIE 1D-ONE-STEP-TO-HELL.BLOGSPOT.COM

CZYLI MÓJ KOLEJNY BLOG Z OPOWIADANIEM O 1D!

ZAPRASZAM! ♥

niedziela, 17 marca 2013

Chapter 24

Osoba, która zapukała, miała niesamowite wyczucie czasu. Musiała mnie odwiedzić, kiedy prawie podjęłam ważną decyzję. A raczej utwierdziłam się w fakcie, że muszę przestać myśleć o Niallu w sposób inny, niż jako o koledze. Okej, może przyjacielu (to jest elastyczna granica). Znowu usłyszałam pukanie. No tak, zapomniałam o gościu.
 - Wejść. - powiedziałam tylko. Drzwi się uchyliły. Natychmiast usiadłam na łóżku wyprostowana jak struna.
 - Um... Hej. - zaczął Niall. Stłumiłam nerwowy chichot. 
 - No witaaaaj... - jestem żałosna. Co się ze mną działo?! Chłopak nie zwrócił uwagi na moje "dziwne" powitanie. Wyłamywał sobie ciągle palce. Stresował się? Ciekawe czym.
 - Ja... Pomyślałem, że skoro wyjeżdżasz, to muszę przyspieszyć pewne sprawy i powiedzieć ci coś, co miałem wyznać... cóż, w swoim czasie. - oznajmił. Nadal stał przy drzwiach, tyle że zamkniętych. Teraz pewnie powie mi, że mnie nienawidzi i że zniszczyłam jego życie.
 - Tak? - zapytałam. Na bank wygarnie mi, że jestem denerwująca i pewnie żałuje, że mnie wtedy spotkał. Że wolałby, żebym o tym wszystkim zapomniała i już nigdy nie zawracała mu głowy. Równie dobrze mogę umrzeć.
 - Bo ten... Cholera, jesteś taka dziwna i inna... - nieźle się zaczyna. No już, mów, że ci przeszkadzam i daj mi się w spokoju poużalać nad własnym losem- ...ale tak naturalna i prawdziwa, że... Rany. Podobasz mi się, Mickey, i chciałbym wiedzieć, czy istnieje choć maleńka szansa, że czujesz do mnie to samo, co ja do ciebie. - Czy mi się zdaje, czy on właśnie powiedział to, co powiedział? A może znowu mam te omamy, jak na London Eye? Byłoby nieciekawie, bo po raz kolejny przeżyłabym rozczarowanie jak stąd do Australii. Jednak ta nadzieja i coś jeszcze w jego oczach... Tego nie byłabym w stanie sobie wyobrazić. Teraz moja mina musiała wyglądać tak: szeroko otwarte oczy i szczęka obijająca się o podłogę. Chwila. Powinnam coś powiedzieć. Wszystko zależy ode mnie. Muszę mu powiedzieć, że... no właśnie. Pierwszy raz jestem w takiej sytuacji. Może powinnam rzucić się na niego i pocałować, jak bohaterki jakichś łzawych romansideł? Nie, to odpada. Myśl, idiotko, myśl!
 - Ja... - urwałam. O ludzie, gorzej być nie może.
 - Huh, tak myślałem. Spoko, nic nie mów; rozumiem, że jestem dla ciebie tylko kolegą, niby czemu miałabyś mnie lubić inaczej. Przepraszam za najście i... zapomnijmy o tym. - odwrócił się i wyszedł. WYSZEDŁ! Nie, to niemożliwe. Przecież... nic nie zauważył? Poza tym, on naprawdę coś do mnie czuje (i nie jest to nienawiść ani nic takiego)? Jakim cudem? Załóżmy, że to wszystko jest prawdą. Właśnie to zniszczyłam, mimo że nic się nawet nie zaczęło. Jestem beznadziejna. Już chyba lepiej było się na niego rzucić. Na zewnątrz rozległ się  pierwszy grzmot. Choć równie dobrze mogło to być moje łamiące się serce. Pogoda adekwatna do mojego nastroju. Jeżeli za parę minut nie umrę, to nie wiem, co zrobię. Może zaciągnę się do wojska. Podeszłam do okna. Deszcz spływał po szybie, ciągle błyskało, coraz głośniej grzmiało, wiatr wyginał drzewa, a ja stałam jak ostatnia kretynka i nie wiedziałam, co robić.

Ktoś zapukał do drzwi.
Zapłonęła we mnie ogromna nadzieja.
 - Proszę! - powiedziałam z trudem. Cały czas powstrzymywałam się od płaczu (teraz mógłby to być płacz radości).
 - Możesz mi do cholery powiedzieć, co się właśnie stało?! - do pokoju wszedł Louis, a płomień wewnętrznej nadziei zgasł tak szybko, jak się pojawił. - Dlaczego Nialler zamknął się w pokoju, nie chce nikogo widzieć, tylko słucha Biebera? A ty stoisz w oknie i wyglądasz, jakby przejechał cię czołg? - podszedł do mnie i zmusił do popatrzenia na niego. Chyba zobaczył rozpacz w moich oczach, bo natychmiast zmienił nastawienie i mnie przytulił. To był ten impuls, który wyzwolił ze mnie wodospad łez. Zaczęłam nieskładnie opowiadać, co się stało. Kiedy skończyłam, on... zaczął się śmiać. Natychmiast się od niego odsunęłam, powstrzymując chęć kopnięcia go w twarz.
 - Co w tym śmiesznego? - zapytałam oschle.
 - Musisz mnie kiedyś nauczyć mówić po polsku. - uniosłam brwi. - Wszystko opowiedziałaś w swoim języku, tak myślę, a ze mnie żaden poliglota, więc chyba musisz mi to teraz przetłumaczyć. - Wszystko jasne. To pewnie przez emocje, chociaż sama już nie wiem. Kiedy jestem w emocjonalnym dołku, nie umiem myśleć po angielsku (za trudne zadanie- płakać i myśleć po angielsku jednocześnie). Skróciłam mu opowieść do minimum. Nie mam pojęcia, dlaczego tak mu ufałam (pewnie rzucił na mnie jakąś klątwę, czy coś).
 - Dlaczego mu po prostu nie powiedziałaś, że jesteś w nim zakochana? - zapytał po wysłuchaniu.
 - Bo... Czekaj, niby skąd to wiesz? - popatrzyłam na niego podejrzliwie (może serio jest wiedźmą?).
 - Słuchaj, gdybym nie był pewien, to bym nie namawiał Nialla od jakiegoś czasu do powiedzenia ci prawdy. Ty non stop się na niego patrzysz maślanymi oczami, a on dzieli się z tobą jedzeniem i nic nie mówi, kiedy nazywasz go "Niall", chociaż nam by się już dawno choć raz dostało, bo on woli "Nialler". Jeśli to nie jest miłość, to nie wiem, jak to nazwać. - podsumował. Lekko mnie zatkało. Jeżeli jest choć pół procenta szansy, że Lou ma rację (a raczej ma, bo Niall inaczej nie przychodziłby do mnie do pokoju i nie mówił, tego co powiedział), to w takim razie Niall powinien był dać mi trochę czasu, a później pozwolić mi dojść do głosu. Ale jak zwykle wszystko moja wina. Westchnęłam z frustracji.
 - Lou... To co ja mam teraz zrobić? - było jasne, że to ja muszę działać. Niewiarygodne, że prosiłam kogoś o pomoc- zwykle wolałam sama podejmować decyzje. Jednak sytuacja nie była w żadnym stopniu zwyczajna.
 - Jak to: co? Idź do niego i mu wszystko wytłumacz. A później żyjcie długo i szczęśliwie, dziękując wujkowi Tommo za pomoc. - odpowiedział pewnym tonem, jakby to było jedyne możliwe wyjście. Skoro on tak w to wierzy... Wzięłam głęboki wdech.
 - Dzięki, Louis. Dobry z ciebie przyjaciel. - posłałam mu uśmiech i ruszyłam do pokoju Nialla. Przy drzwiach zaczęłam się strasznie denerwować, ale nim zdążyłam stchórzyć, zapukałam do jego pokoju. Z wnętrza dochodziła tylko cicha muzyka. Zapukałam głośniej.
 - Idź sobie. - usłyszałam tylko. Na dźwięk tego głosu moje serce mocniej zabiło. Nigdy do tego nie przywyknę.
 - Nie pójdę, dopóki nie porozmawiamy. - oznajmiłam zdeterminowanym głosem.
 - Dobra, wejdź. - ton jego głosu nie był zły ani zimny. Był raczej... smutny? Nie czekając na dalsze zaproszenie, weszłam do środka. Nie było zbyt jasno, w końcu zbliżał się wieczór, a burza wcale nie pomagała (pomijając błyskawice). Niall siedział na łóżku z gitarą i grał razem z piosenką, która wydobywała się z jego odtwarzacza.

"Don't you worry, cause everything's gonna be alright..."*

Pocieszający tekst. Mam nadzieję, że zaprawdę tak będzie. Chłopak nawet nie podniósł na mnie wzroku.
 - Niall? - spróbowałam cicho zwrócić jego uwagę. Nic. - Niaaaaller? - liczyłam, że to pomoże. Faktycznie, nigdy go tak nie nazwałam, ale skąd miałam wiedzieć, że tego nie lubi? Nie narzekał. Nie przyniosło to żadnych efektów. Nadal brzdąkał jakieś akordy na gitarze. Usiadłam obok niego na łóżku i przyłożyłam rękę do strun na gryfie.
 - Ej no! - oburzył się, ale zamilkł, kiedy zobaczył, że znajdowałam się dosyć blisko. Wreszcie odłożył instrument i popatrzył na mnie wyczekująco. Dalej, raz się żyje. Przecież on mi już to powiedział. Teraz tylko pozostało mi wyjaśnić sprawę i... "żyć długo i szczęśliwie", jak radził Louis. Czysta formalność.
 - Wtedy w moim pokoju... - chciał coś powiedzieć, ale mu nie pozwoliłam. - Nie dałeś mi dojść do głosu. Gdybyś mi pozwolił, powiedziałabym pewnie coś w rodzaju: oh wow, ale mnie zaskoczyłeś, nie wiem, co powiedzieć. A później zaczęłabym gadać jakieś głupoty, jak zwykle kiedy się stresuję. Jednak wiesz, co bym w końcu powiedziała? Powiedziałabym: ja też cię lubię Niall. Bardzo cię lubię i nie wiem, czy nie jest to coś więcej. A później... - nie dokończyłam. Ale mam bardzo dobre usprawiedliwienie. Nialler (muszę go tak częściej nazywać, to naprawdę ładnie brzmi) mi to uniemożliwił, zbliżając się do mnie. Bez ostrzeżenia mnie pocałował. W sumie następne słowa były zbędne. W międzyczasie wyszeptał tylko "przepraszam", a potem wrócił do przerwanej czynności. Chyba faktycznie mamy szansę, by żyć długo i szczęśliwie...
___________
* piosenka "Be alright" naszego joł ziomala Justysia Biebera, of course.

ELO!
1. CHOLERA, jak na kogoś, kto nie umie pisać takich wątków, chyba nie schrzaniłam tego tak bardzo? Powiedzcie, że nie, bo mi będzie smutno ;c
2. Tyle komentarzyyy *_* Szczerze - wątpiłam, że to się uda xD Ale dziękuję Wam baardzo mocno! Nawet nie wyobrażacie sobie, jaką miałam minę czytając te wszystkie miłe słowa. Aż chce się pisać :D (baj de łej: moja siostra powiedziała, że powinnam mieć ok. 60 komentarzy, przy tylu obserwatorach i wejściach, ale co ona tam wie.. prawda? ;>)
3. Ugh, wiem, że nie dodaję rozdziałów zbyt często, ale serio- dodawane są regularnie co 2 tygodnie. Nie jestem robotem, więc wiecie. Ale staram się noooo T^T
4. Jeszcze raz dziękuję ♥ i... kurde, powiedzcie mi, co myślicie o tym rozdziale, bo żyję w niepewności i mam wrażenie, że Wam się nie spodoba ;c (co z tego, że mi się podoba, ja się tym rozdziałem jarałam od początku bloga, bo to jest... ee.. Nicky moment? okej, NICKY FOREVER xD) 
TRZYMAJTA SIĘ, 
POZIOMKI!

PE ES Wbijajcie tutaj: ho-run.blogspot.com. Świetny blog, serio Wam mówię! Sto razy lepszy od mojego, aye :D

next: 30-31.03 (ewentualnie trochę szybciej, ale shhh ^-^)

38 komentarzy:

  1. Uuu. Kochane<3 to moze teraz sie nie wyprowadzi? Bosko bosko;* to co 60 komentarzy. i rozdzial szybciej? Uwaga czytelnicy. Komentujemy;D

    OdpowiedzUsuń
  2. KDFHIOSDFHKAFLCAWKSFHLOFLERFVUHDEAUIQQ OSZ KURDE TY KOBIETO JACIEPIDZIU OŁ MARCHEWKA I WGL JA *.*
    UMARŁAM *.*
    GENIALNE (AS ALWAYS) EMOCJE MNĄ AŻ TARGAJĄ, MAM ZACIESZ NA TWARZY OMG OMG OMG *.*
    NIE UMIE PISAĆ TAKICH WĄTKÓW? TEŻ BYM TAK NIE UMIEĆ CHCIAŁA :C
    GIVE ME MORE!
    CHCIAŁABYM NAPISAĆ, KTÓRY KAWAŁEK MI SIĘ NAJBARDZIEJ SPODOBAŁ, ALE NIE UMIEM TAKIEGO WYBRAĆ :C SOŁ SAD.
    JESZCZE RAZ NAPISZĘ, ŻE GENIALNE.
    KOCHAM CIĘ I NIE MOGĘ SIĘ DOCZEKAĆ KOLEJNEGO <3

    OdpowiedzUsuń
  3. NSBDCAUHGDYEGDRHBFHARSSDNF pocałowali się *_*

    no a teraz Ala ogar i ....fajny rozdział, czekam na coś tam jeszcze, jak zawsze, zignoruj to na górze, bo ja się tak nie jaram no bo..co? ja? pf..ja tego... lubię..bum bam wybuchy, męski świat, Statham z Liamem i Stallonem...xDD

    pis joł, odmeldowuję się.

    OdpowiedzUsuń
  4. Awww....Pocałowali się *.* Ten rozdział jak i cały blog jest Zajekkurwabisty. Czekam na next. I dziękuję za informowanie ;** <3

    OdpowiedzUsuń
  5. No nareszcie sie pocałowali ;** sweet <3
    Rozdział baaaaaaaaardzo fajny ;P
    Pozdrawiam Trrrrusia ;*

    OdpowiedzUsuń
  6. Moja mina czytając ten rozdział była identyczna jak Mickey - *___________________________* . Haha. Rozdział cudowny, słodki, romantyczny. Oby było więcej takich. xoxo

    OdpowiedzUsuń
  7. Wreszcie! Rozdział słodki, a ta burza dodaje romantyzmu.


    http://theway-i-feel.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  8. świetne <3 nie mogłam się doczekać ! uwielbiam <3 ohohohoho pocałunek number one <3 love love

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ten rozdział jest tak cudowny że musze skomentować go podwójnie xoxo <3

      Usuń
  9. Jak to sie nie spodoba?!?!?! <atko genialny!!! Chce więcej takich rozdziałów! :D

    OdpowiedzUsuń
  10. Najpierw przeczytałam romantyczną scenę- POCAŁOWALI SIĘ!
    Potem pomyślałam - WOW, TU SERIO JEST REKLAMA MOJEGO BLOGA!
    A na końcu zmarszczyłam brwi, bo mój blog wcale nie jest sto razy lepszy, nawet dwa razy nie lepszy, bo przecież to pod Twoimi notkami ludzie wciąż powtarzają Ci, jak świetne piszesz notki :)

    Wspaniale opisałaś tą magiczną chwilę.. oby takich więcej!

    Dziękuję za BARDZO SKROMNE komentarze (ach, ten limit znaków :D)
    i za czytanie moich notek,
    zapraszam częściej!

    www.ho-run.blogspot.com

    xx

    OdpowiedzUsuń
  11. Rozdzial juz od wczoraj a ja dopiero dzis go czytam;/ ale w kazdym razie.jest booski;* super super.

    India~~

    OdpowiedzUsuń
  12. Pocałował się! wreszcie! AAAA!genialne!
    Czekam na kolejny!
    Agu

    OdpowiedzUsuń
  13. KLNDSSNBFUDFNSDUNDSIKNDFUDNFDJUND *_____________* ! No nareszcie! Nie mogłam się doczekać tego momentu, a tu tak nagle, niespodziewanie ! BUM ! GENIALNE ! Normalnie kocham cie dziewczyno! <3

    www.nutellarulez.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. GENIALNE *.* NIE MOGĘ SIĘ DOCZEKAĆ KOLEJNEGO *.* MASZ TALENT :)

    OdpowiedzUsuń
  15. świeeetne <3 czekam na nn xoxo


    Majaa

    OdpowiedzUsuń
  16. ehehehehheeh <333

    to jest cudownee
    cmok cmok <3 <3 <3
    coś może jeszcze namiętniejszego :D

    nie obraazimy się ;D


    Duśka ;D

    OdpowiedzUsuń
  17. o kurczaczek ;d
    alee miaazga ;d


    huhuhuhuhuh <3

    bomba bomba jak bomba atomowa ;D


    hahahhahahahaha
    oby było szybciej oby było szybciej

    <3
    <3
    <3


    xxxxx



    NIALLINKA <3
    ############

    OdpowiedzUsuń
  18. *.* ekstra. Swietne. Najlepsze.super. mega . Boskie. Cudo

    OdpowiedzUsuń
  19. Jaaaa alee suuuper. ;oo

    OdpowiedzUsuń
  20. Oddaj talent! Super! ;3

    OdpowiedzUsuń
  21. Mega. Mega. Kiedy ciag dalszy?;*?


    Malik

    OdpowiedzUsuń
  22. Cieekawe(;
    ;***

    OdpowiedzUsuń
  23. Aaaaaa arcyyydzieeeeeellooooooo;***** super;D

    Paula$$

    OdpowiedzUsuń
  24. superrr <33 mrrrrr


    aguś

    OdpowiedzUsuń
  25. Boże dziewczyno to jest cuuuuuuuudowne *o* przeczytałam całego twojego bloga w 2 dni, masakrycznie się wciągnęłam, masz talent :3 wątek z Niallerem - cuuuuuudowny.

    do następnego,
    see ya !

    OdpowiedzUsuń
  26. Kurde ze ja dopiero dziś odkryłam ze jest.nowy rozdzial. Super<3.<3 to co jutro nowy rozdział? I namietna scena ? Oczywiście nikt tu nie jest zboczony;d ale wiesz. No i co Ci jeszcze powiem swietna jesteś. Pozdrawiam ;*;*;*

    Megggi

    OdpowiedzUsuń
  27. Bajeczne*.*
    KIEDY NEXT??

    OdpowiedzUsuń
  28. super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super
    super

    OdpowiedzUsuń
  29. ufufufu zaszczyt mnie w tyłek kopnął jestem 31 !


    no to fakt faktem mój kolejny komentarz ;d ale jestem niecierpliwa także keidy next ?

    xoxox

    OdpowiedzUsuń
  30. Też jestem bardzo niecierpliwa co potęguje fakt że ten blog jest CUDOWNY !!!!! i zakochałam się w nim po przeczytaniu jednego rozdziału :* więc nie chcę Cię pospieszać ale kiedy dodasz next???? :*

    OdpowiedzUsuń
  31. Moi kooooochani czytelnicy! (świetny zwrot, mam czytelników, łiiiiiiiiiii!)
    Nie lubię odpisywać w komentarzach (ale uwielbiam je czytać po 10x), ale ok, dla Was wszystko ;)
    Pierwsza sprawa: na końcu każdego rozdziału, pod notką od autorki (czyli mnie, joł) maluuutkimi cyferkami jest data nexta. Od niedawna jest także po prawej stronie, zaraz na początku.
    Druga sprawa: twitter - @_TheSimpsonizer, ask - TheSimpsonizerr . na twitterze najszybciej Wam odpowiem.

    Trzecia sprawa: ROZDZIAŁ 25 DODAM W TYM TYGODNIU, więc dajcie mi jeszcze kilka dni.

    Zacna przemowa, no wiem :D

    PIS JOŁ
    Ivy xxx

    OdpowiedzUsuń
  32. NARESZCIE !!!!
    Doczekalam się tego momentu !!!
    Pocałowali się !!
    Kiedy następny ?!
    Aby szybko !

    OdpowiedzUsuń
  33. Kocham Kocham Kocham!! Mam nadzieję że będzie tego dalsza część ponieważ zakochałam się w twoim opowiadaniu !! Jest genialne!! Gratulacje, miałam łzy w oczach. ;** Tak dalej!!

    OdpowiedzUsuń
  34. jejku, cudowne! :D czekam na nowy!

    zapraszam do siebie http://kiss-me-hard-before-you-go-please.blogspot.com/ xx

    OdpowiedzUsuń
  35. Jejku! Super! Oddaj mi talent :(

    OdpowiedzUsuń
  36. Kiedy next?;(

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za poświęcenie swojego niezwykle cennego czasu na przeczytanie moich wypocin i zostawienie komentarza. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo uszczęśliwiają mnie nawet krótkie słowa i opinie. MASSIVE THANKS ♥